Müzisyenlerin son zamanlarda tercih ettiği albümleri parçalar hâlinde yayımlama stratejisinin iki faydası var: Spotify’da her yayım döneminde, öncesinde çıkan şarkılara dinleyicilerin geri dönmesini sağlamak ve uzun albümlerin uçtan uca dinlenme oranını artırmak. 1 saatlik grae albümünü iki parça hâlinde yayımlayan Moses Sumney’nin bu konu özelinde şöyle bir açıklaması var hatta: “Sebep, üzerinde düşünmek ve gerçekten anlamak için birden fazla kere dinlemeniz gereken albümler” İşte, Beach House’un sekizinci stüdyo albümü Once Twice Melody de dinleyiciden tam olarak bunu talep ediyor.Yaklaşık 20 senelik kariyerlerinde Beach House, bizi hiç hayal kırıklığına uğratmadı. (en azından son 10 senedir beni) Grubun imza hâline gelmiş dreamy-pop tınıları her albümde yeniden kendini gösterdi. Normalde müzisyenlerin farklı dönemlerde deneysel çabalarda bulunmasını ve müziklerini belirli ölçülerde değiştirmelerini beklerim. Sonuçta her 7 senede bir yeni bir insan oluyoruz. Kendileri ile aynı ismi taşıyan ilk albümlerinden bu yana 16 sene geçtiğini düşünürsek 3. versiyon Victoria Legrand ve Alex Scally ile karşı karşıyayız. Beach House ise bunca süre içerisinde çizgisinden hiç çıkmadı. Ancak hiç geriye de bakmadı.Grubun yaklaşık 1,5 saat süren yeni albümü, tam olarak 4 parçadan oluşuyor. Kendi içlerinde herhangi bir temaları yok üstelik. Albümün uzunluğu ile orantılı şekilde Once Twice Melody grubun şu ana kadar ortaya koyduğu en deneysel iş. Ancak yine de Beach House sınırları içerisinde… Yani bir folk albümü ile karşı karşıya değilsiniz. Ancak albümün ikinci yarısında derinleşen şarkı sözleri, akustik gitar eklentileri, yeni teknik eklemeler Beach House’u bir kez daha oyun içerisinde tutuyor. Bir önceki albüm 7’nin gotik teması, Depression Cherry’nin adı üzerindeki depresif havası gibi bu albüm de bir temaya sahip. Once Twice Melody, bir müzik tarzı olsaydı shoegaze olurdu. Ancak bu bir shoegaze albümü değil.Grubun prodüksiyonunu kendilerinin yürüttüğü albüm, synth’lerinin kemanı anımsattığı bir pop şarkısı ile başlıyor. Rüyalarınızda gördüğünüz parça görüntüleri anımsatan şarkı sözleri ile Once Twice Melody albüme çok güçlü bir başlangıç yapıyor. Ardından gelen Superstar, grup üyeleri ellerine bir elektrik gitar ve davul bageti alsa çok rahatlıkla bir indie pop şarkısı olabilirdi. Bu kadar güçlü bir başlangıç yapması albüm ile ilgili beklentileri yükseltse de 1.5 saat boyunca yavaşça ayaklarınız yere değiyor. Beach House, albüm başlangıcında gözünüze ışık doğrultuyor. Sonrasında ise yavaşça ilüzyon kayboluyor ve yeniden görüşünüzü kazanıyorsunuz.4. bölüme geldiğinizde Finale şarkısı ile grubun deneysel yapısını tam anlamıyla kucaklamış oluyorsunuz. Finale ya da hemen ardından gelen akustik gitar ağırlıklı The Bells, Lana Del Rey tarafından çok rahat cover’lanabilir. Gruptan beklemiş olduğumuz yenilikçi eserler böylece baş göstermiş oluyor. Ancak grubun diskografisinde sağlam bir yere sahip olması kesin şarkılar ile bu kayıtların yan yana olmaları, deneyselliğin önem seviyesini minimize ediyor. Dinleme deneyimi sona erdiğinde ise albümün gereksiz uzun olduğu yönünde bir hisse kapılıyorsunuz. Grup da bunu fark etmiş olacak ki güçlü şarkıları albümün başlangıcına konumlamış. Kalan şarkılar ise grubun daimi hayranları için…Beach House’un sekizinci stüdyo albümü Once Twice Melody, uzunluğu nedeniyle Teen Dream, Bloom, Depression Cherry ya da 7 gibi tekrar tekrar döneceğiniz bir albüm değil. Grubun diskografisinde derin dinleme gerçekleştiren ve müziği albümler hâlinde tüketenlerin dinlemekten nispeten daha fazla keyif alabileceğini söyleyebilirim. Ancak tüm deneyselliğine ve uzunluğuna rağmen Beach House’un bunca zaman sonra bile çizgisini bozmadan bu kadar kaliteli bir albüm ortaya koymasına izninizle huzurlarınızda şapka çıkarıyorum.<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/2eTxZYoqIv4MoLqwh73qvo?si=OyBiZH8_Sw-BPHCGr-CKiA" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2022/2/2022-03-11T09:34:27.266Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.59" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Beach House, sekizinci stüdyo albümünde her zamankinden daha da güçlü.

Parçalardan bütüne doğru

Albüm:&nbsp;Beach House, Once Twice MelodySüre:&nbsp;84 dakikaPlak Şirketi: Bella UnionKartonet: Bir eseri benliğimize katmadan önce ne kadar beklersek ya da arzularsak, o eserin bizimle olan yolculuğunun da o kadar uzun ve kapsamlı olacağını düşünenlerdenim. Beach House’un sekizinci stüdyo albümü Once Twice Melody de grubun diskografisine yerleşip 2022 yılının öne çıkan albüm listesinde kendine yer buluyor. Albümle aslında çoğu dönemdaşının aksine direkt tanışmadık. Kariyerlerinde ilk kez prodüktör koltuğuna da oturan Beach House, albümün paylaşımını dörde bölmeyi tercih etti. 18 şarkıdan oluşan 84 dakikalık Once Twice Melody aslında 4 aydır farklı kısımlarıyla ayın albümlerinden biri olmayı başarıyordu. İkili kasım - şubat ayları arasında dörde böldüğü yayın takvimi sayesinde dinleyicileriyle değişen ve dönüşen bağlar kurdu.Albüm kayıtlarına kendi şehirleri olan Baltimore’da başlayan ikili, önce Minnesota’ya ardından da Los Angeles’ta iki farklı stüdyoya giderek kayıt aşamasını tamamladı. Dört bölümün dört farklı stüdyoda kaydedildiğine dair grup elemanlarından bir doğrulama gelmese de böyle bir iddia da var. Beach House albümlerinin hiçbirinde hemfikir olunan bir favori parçaya denk gelmeyiz. Onun yerine her şarkıyı aynı seviyede kendi doğrularında kusursuza yakın yaptıkları için albümün bütünü öne çıkar. 18 şarkının hepsinin kendince ayrılıp öne çıktığı noktalar olduğunu düşününce grubun alametifarikasını gerçekleştirdiğini anlıyoruz.<img src="https://images.aposto.com/2022/1/2/1645522794336.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" alt="Beach House, Once Twice Melody" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Beach House, Once Twice Melody<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Neden dinleyelim? Bu soruya&nbsp;“Çünkü Beach House yeni albüm çıkardı.” gibi yukardan bakan bir cevap vermeyi düşünmedim dersem yalan olur. Neden bu kadar net bir düşünceye sahip olduğumun sebeplerini açıklamak isterim. Albümün içine iyice girmeden önce karşımızda çok iyi olsa da başyapıt denebilecek bir çalışma olmadığının farkına varmalıyız. Ancak, müziğini, anlatının karmaşıklığı yerine sadelik ve tabiri caizse basitlik üzerinden kurması, her şarkının size farklı bir duygu bütünlüğü sunmasına olanak sağladığını söylemek mümkün.&nbsp;Grubun müziğinde klavyenin önemini anlatmak da manasız bir çaba. Victoria Legrand’ın kişisel deneyimlerinden yola çıkarak yazdığı sözler özel olduğu kadar ilgi çekici de. Sözlerin kıymetinin farkında olan grup, resmî <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/c/BeachHouseVideoZone/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">YouTube hesabında</a> her şarkı için birbirinden farklı bağımsız iş üreten sanatçılara özel animasyon lirik videoları hazırlattı. Albümün belki de en etkileyici nüansı, yoğun bir şekilde hissedilen tiyatral havası. Özellikle Superstar, Masquerade, Illusions of Forever ve Modern Love Stories'i dinlerken Alex Scally’nin gitarlarında duyabileceğimiz bu havayı Victoria Legrand’ın görece muzip vokalleriyle birlikte harmanlamak tarifi güç bir tatmin.&nbsp;Aydınlıktan uzaklaşmaya yakın olsa da ışık parçalarının zihnimize dokunduğu bir başlangıçtan 84 dakika ve 18 şarkı geçtiğinde ulaştığımız nokta, özgürleşilmiş bir karanlık. Karanlığa ulaşırken de beyazdan siyaha giden renk paletinin tonlarını bize gösteriyor Beach House, tıpkı zamana meydana okuyan bir tiyatro oyunu gibi…Benzer işler:&nbsp;Cocteau Twins, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/7pBPB9vwqCMLKNmUCK4k62?si=8dde4827c62a47bd" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Treasure</a> &amp; Deerhunter, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/43uLXkk88Byu9LWsZ6p4wm?si=JGQetcG3QRChiBG9LaT9ug" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Microcastle</a>.

Duende

Aydınlıktan uzaklaşmaya yakın olsa da ışık parçalarının zihnimize dokunduğu bir başlangıçtan 84 dakika ve 18 şarkı geçtiğinde ulaştığımız nokta, özgürleşilmiş bir karanlık.

Once Twice Melody ile ilgili hikayeler